Het is weer eens tijd voor een blog. Er is veel gebeurd in een krappe 2 maanden. Een tijdelijke woonruimte zoeken was de afgelopen tijd het meest stressvolle punt. Met 3 volwassenen en 4 honden en een overbruggingsperiode van een paar maanden ben je zowat melaats in huurhuizenland. Met 4 kinderen mag je terecht en volgens mij maken die meer troep, maar oké het is gelukt. Het wordt wel kamperen de laatste maanden. Aan de andere kant kan ik daar dan ook nog wel de voordelen van inzien, want nu kunnen alle spullen direct met de verhuizer mee en dan nog een heel klein gedeelte voordat de container dicht gaat vlak voor het vertrek. Ondertussen stevig met Na Kaminda aan de slag om alle papier in orde te maken. Heerlijk zo iemand die je hand vasthoudt in vergunningenland. Je krijgt op tijd door wat je mag gaan regelen en wat je dient in te vullen en zij regelen de rest. Ja, dat kost geld, maar als ondernemer gun je het en waardeer je ook een andere ondernemer die kwaliteit levert. Waar je dan weer niet goed van wordt is het bureaucratische geneuzel. Stempeltje hier, handtekening daar en 25 keer je kopie van je paspoort overal af moeten geven. Nee mevrouw, u moet persoonlijk dit papiertje ophalen en persoonlijk weer afleveren. In ons digitale landje schijnt het vreselijk moeilijk te zijn om dat online te regelen. Ik zei vanmiddag nog: "kunnen we vast wennen, tis hier net Curaçao af en toe". Een aantal dingen kunnen gelukkig wel, zoals uittreksel uit het geboorteregister en gegevens uit de basisadministratie. Maar vergeet niet dat overal ook weer een prijskaartje aan hangt. Het is € 10,- euro hier en € 50,- euro daar en dan nog de parkeerkosten die lekker oplopen voor al die losse bezoekjes.
Wist je dat in sommige gemeentes (en natuuuuuurlijk is Almere daar één van) je op de dag van vertrek of uiterlijk een dag ervoor je uit moet schrijven bij de gemeente... Het is toch te droevig voor woorden dat je dat niet een week van te voren kan doen of zo. Zo vlak op je reis is dat nou weer zoiets waar je niet op zit te wachten.
Naast het hele verhaal van handtekeningen en papierhandel hebben we ook nog ons huis wat gelukkig verkocht is en waarvoor we bij de notaris nog dingen moesten regelen. Al met al draag ik trouw mijn paspoort en andere pasjes bij me, want je hebt ze continue nodig. Heb je al een kopie opgestuurd, maken ze alsnog een kopie ter plekke. Ik heb ook een apart mapje op de pc waar alles zo uit te plukken is.
Ondertussen flink aan de slag met uitzoeken, weggooien, verkopen en inpakken van de spullen die mee gaan verhuizen. Oh dear! wat een mens toch allemaal verzamelt in een aantal jaren. Als je ruimte hebt in je huis, dan ga je dus ook spullen opslaan. Ach, misschien kunnen we dat nog eens gebruiken of nee, zonde om weg te gooien of handig voor later. Nou, ik heb dus flink gehamsterd, want ik hoef nooit van m'n leven meer handdoeken te kopen hahahaha... Complete nieuwe set gevonden, helemaal vergeten dat ik die nog had. Die gaat dus wel mee, dat snap je.
Je wordt wel makkelijker in sorteren. In het begin kijk je elk dingetje door, boekje, foto's en haalt meteen wat herinneringen op, maar na een doos of 40 wordt je toch wat rigoureuzer zeg maar.
En langzamerhand worden de eerste afscheidswoorden al gesproken. De cursisten van de hondenschool (daar had ik wel wat moeilijk mee, tis toch je werk en passie) wat een lieve reacties en we missen ze nu al. De mensen die je weigert, omdat de lessen gestopt zijn. Dat is ook een zware hoor. Je bent er altijd geweest voor iedereen en iedereen was welkom en nu moet je schrijven dat je geen nieuwe cursisten aanneemt omdat je vertrekt. RAAR!
De mensen in de winkel, die je elke week ziet met boodschappen doen en daar een gezellig praatje mee maakte. Door de vakantieperiode en het feit dat wij eind augustus weg zijn uit Almere maakt dat er al afscheid wordt genomen. Geen heftig afscheid, maar wel RAAR!
De grote bus moest vandaag naar de garage voor een grote beurt en dan neem je na het betalen van je factuur afscheid van je vertrouwde mannetje bij de garage, waar je al zeker 18 jaar trouwe klant bent. Wij hebben altijd 120% vertrouwen gehad en kunnen hebben bij Garage Raymond en na een veer in z´n kont te hebben gestopt voor het feit dat we al die jaren een supertevreden klant zijn geweest namen we afscheid. RAAR!
Collega´s die je spreekt, die je nog even komen opzoeken, die nog graag een inschrijving doen voor een opleiding, want live is toch leuker, die je een kaart geven met mooie woorden, een presentje geven niet als afscheid, maar als een tot ziens, die je af en toe een hart onder de riem steken in een persoonlijk berichtje, etc. RAAR! (wel heel fijn!)
En zo tellen we de dagen af. Nu nog 165 dagen en ondertussen stevig contact met superfijne mensen op Curaçao die hun stinkende best doen om te helpen met een huis aldaar te zoeken en te regelen. Wat mag ik me dan gelukkig prijzen met toppers die ook hart voor de zaak hebben en ondernemer zijn en die je willen helpen. En dan krijg je ook nog een berichtje met de tekst: "Het zal lukken een mooi en fijn huis voor jullie te vinden!"
Op zo'n moment voel je een warme deken over je heen trekken en weet je dat er nog steeds superfijne mensen rondhuppelen op de aarde, omdat je soms wel eens twijfelt hieraan.
Hoezo twijfelen? Mensen die je claimen, mensen die je voorliegen, mensen die van je willen profiteren, mensen die een slaatje willen slaan uit het feit dat je toch van je spullen af moet, mensen die over jouw rug beter willen worden, etc. Geeft niets. We filteren alles en iedereen en worden in sommige gevallen best wel hard. Maar dat is dan maar zo. Enneh... containers zijn heeeeeeel groot, dus wat niet weg is, gaat gewoon mee. We zijn niet ten einde raad, wij vinden een andere oplossing!
Maar in ieder geval zijn we weer een stukje verder op weg. Eind augustus staat de verhuizer voor de deur, die we ook via Na Kaminda hebben geregeld. De contacten zijn super te noemen en we hebben daar alle vertrouwen in. Nu weer aan de slag. Er moet nog veel geregeld worden. Afspraak bij de dierenarts voor de honden, overal uitschrijven en afmelden, zowel digitaal als analoog.
TIP! Spaar eens 2 maanden adressen op van alles wat je per post krijgt toegestuurd. Van reclame tot belangrijke post. Best nog wel veel in deze digitale tijd!
TIP! laat alle reclameberichten in een spamfolder komen en ruimt een paar keer per maand je spamfolder eens op en schrijf je uit van mailinglijsten. Best veel!
We hebben nog 4 weken voor de boeg met heel veel opruimwerkzaamheden. Ik heb het goed gepland (complimentje naar jezelf mag ook af en toe) dat ik de aankomende weken geen lessen of opleidingen heb. Totale focus op verhuizing, emigratie en belangrijke zaken regelen. Dat geeft me ook de ruimte om af en toe even gewoon de zooi te laten vallen om op een later tijdstip verder te kunnen gaan. Noem het management, ik noem het nuchter nadenken en beslissingen durven nemen. Dat wat ik iedere keer mijn collega's vertel, is ook best wel handig voor mezelf in bepaalde situaties 😜
We zijn lekker bezig, het gaat lukken, tis nog best wel veel, maar heb er alle vertrouwen in, wordt gek van de rotzooi, zie gaten vallen in de ruimtes, moet nog hartstikke veel doen, ga gewoon onvermoeid en gemotiveerd verder, wordt soms super chagrijnig van infantiele mensen en instanties, kan er soms ook de humor van inzien, sta moe op en ga moe naar bed, dan maar een borreltje op z'n tijd, besteed te weinig aandacht aan honden en echtgenoot, die hebben maar effe pech op dit moment, nog een aantal weken en dan zijn zij weer aan de beurt. Ben er helemaal klaar mee en ik heb superveel zin in het nieuwe avontuur!!
Hij wordt weer vervolgd hoor 😄
Goed bezig Lies !! En dit is idd een heel heftig proces maar uiteindelijk geven al die gaten van opgeruimde dingen weer plek voor nieuwe dingen zowel letterlijk en figuurlijk !! En als jullie dan straks de deuren van jullie huis kunnen sluiten en de volgende stap zullen zetten komt er zo'n heerlijk gevoel wat leven en nieuwe dingen :) Veel sterkte en heel veel liefs van ons
BeantwoordenVerwijderen