donderdag 10 november 2016

Serieus?!

Vandaag kwam ik langs een berichtje op een creatieve pagina en kon het niet laten om hier een blogje van te maken. Een filmpje over ouderen die bezigheidstherapie krijgen met isolatiemateriaal en ballonnen. Ik vraag me echt af hoe serieus je ouderen neemt in deze. Kun je nu echt niets bedenken wat interessanter is dan dit? Of denk je, dat als je ouder bent je ook direct seniel wordt. Eén ding weet ik wel, ik had mijn rollator gepakt en was weggegaan.


Activiteit voor ouderen

De jongeren van nu mogen creatief denken en opgroeien en ontwikkelen, krijgen steeds meer vrijheid om zich te ontplooien. En dan? Dan gaan ze het bedrijfsleven in en kunnen zich vaak niet meer handhaven door allerlei regeltjes en hokjes die voor structuur moeten zorgen. Regels vanuit de overheid die ervoor moeten zorgen dat we vooral niet te veel ontwikkelen qua geestgesteldheid. We zetten ze achter schermpjes en maken iedereen afhankelijk van het digitale tijdperk. Werken vanuit huis, boodschappen doen achter de pc en communicatie zoveel mogelijk zonder persoonlijk contact. Op het gemeentehuis hier is geen ontvangstbalie meer, maar staan computerschermen die met je communiceren. We worden lekker bezig gehouden.

Dat resulteert dan ook in minder creativiteit vanuit de mens zelf. Het is allemaal op te zoeken via internet als je iets nodig hebt. Het creatieve denkvermogen wordt niet gestimuleerd, want alles is al bedacht.... toch?

Dan mag je doorwerken tot je 70 bent, want stel je eens voor dat je te veel vrije tijd hebt als oudere. Nee, we mogen doorwerken tot we versleten zijn. En om die slijtage door weinig beweging en slechte voeding uiteindelijk te compenseren, mag je fijn in een bejaardentehuis gaan zitten, waar je veel geld voor moet betalen middels het inleveren van je inkomsten en daar nog een zakcentje van terugkrijgt. Mocht je toevallig nog wat geld overhebben van onroerend goed, dan mag je dat eerst opmaken.

En in dat bejaardenhuis zijn natuurlijk ook weer regels opgesteld. Op vaste tijden eten, spelen en slapen. Bij Gods gratie mag je nog een paar keer naar het toilet en anders doet een luier ook prima dienst.

Hoe krom is dit?
Eerst creatief mogen zijn, daarna keihard in een hok geduwd worden en wachten tot je dood gaat. Ik zie trouwens ook een link naar een hondenleven. Puppy's mogen nog lekker spelen en ravotten, worden op een moment te lastig, worden in het asiel gedumpt of in hokken gezet of aan een ketting in de tuin gehangen en op gezette tijden nog wat eten, af en toe uitlaten en mogen wachten tot ze doodgaan.


Het is misschien heel plastisch neergezet en natuurlijk is het niet altijd zo en zijn er vele uitzonderingen, maar ik zie wel degelijk hier en daar overeenkomsten. 
Een oudere hoeft niks meer, dus doen we er ook niks meer mee. Die zetten we in een asiel (bejaardentehuis) want niemand wil ze meer. Krijgen af en toe wat eten, beetje hersenwerk en worden soms uitgelaten. 

De overheid werkt ook lekker mee met allerlei regeltjes. Stel je wilt niet in een hokje worden gezet en bent anders. Bijvoorbeeld als zelfstandig ondernemer. Dan ben je wel erg creatief bezig. Dat is dan ook best gevaarlijk. Vandaar dat er goede regeltjes zijn gemaakt, dat je niet te veel mag overhouden van je verdiensten en flink aan de belastingen mag doneren. Verzekeringen zijn niet te betalen, want je bevindt je in een hogere risico groep. En als je dan onverhoopt toch groter groeit met je bedrijf, dan mag je personeel aannemen, die weer voor hele andere problemen zorgen. Opeens ben je verantwoordelijk voor het leven van die mensen, die toch zelf hebben besloten om bij jou te willen gaan werken. Je wordt gestraft met nog meer regels, verzekeringen en belastingen. En je moet ze vooral allemaal tevreden houden.

Banken werken ook niet mee voor een zelfstandig ondernemer. Die hebben zich namelijk ook aan regeltjes te houden en zorgen ervoor dat je niet te veel kan groeien als onderneming. Ook de gemeentes werken met hun regeltjes zo lekker tegen.
Wat zegt u? U wilt een eigen locatie? En u bent zelfstandig ondernemer? hahahahahahaha

Denkt u nu echt dat ik (bankmedewerker, gemeente ambtenaar) met alle regeltjes waaraan ik me moet houden, u ga helpen om te kunnen ontplooien en groeien? U mag eerst even een leuk bedrag neertellen om procedures te starten en als wij er zin in hebben, dan kunt u heel misschien ergens een klein beetje steun van ons krijgen, maar dat weten wij nog niet zeker. Oh u wilt een beetje geld lenen? Ja dat kan met mega hoge rentes of nee... uw bedrijf is een te onzekere factor. Heeft u geen partner met een vast inkomen? Dan kunt u het schudden mevrouw.
Als ik dan vraag hoe zeker het is dat mijn partner met een vast inkomen wel mag blijven werken waar hij werkt, omdat er elk jaar reorganisaties zijn. Tja, dat weten we nooit, maar dan is het op dit moment wel zeker. SERIEUS?! Nee, een zelfstandig ondernemer, hoe mooie jaarcijfers ook, is een erg onzekere factor. 

Gelukkig bezit ik nog genoeg creativiteit om andere dingen te verzinnen en om daarmee de  bankmedewerker of gemeente ambtenaar te kunnen omzeilen.

Het zelfdenkend vermogen en creativiteit als je geen kind meer bent, wordt onderdrukt met domme televisieprogramma's, maar ook met regeltjes waaraan we ons allemaal moeten houden, die kant nog wal slaan. U moet gezond leven! Hoe dan? Als ik geen geld heb om gezond voedsel te kopen hoe kan ik dan gezond leven? Als ik alleen maar op een kantoor achter een beeldscherm mag zitten, hoe kan ik dan gezond leven? Loop eens door de supermarkt en kijk wat betaalbare producten zijn. Hoe gezond zijn die producten dan? Vol met E-nummers en andere troep die ziekmakend zijn. En wat krijgen onze ouderen te eten in het bejaardentehuis? Hoe gezond is dat dan? Vol met E-nummers en andere troep.
Kijk maar eens wat afleveringen van de Keuringsdienst van Waarde. Je wordt besodemieterd waar je bij staat. 

En op internet maken mensen elkaar af met ruzies en onenigheid over diverse onderwerpen. Delen berichten die onwaarheden bevatten en kunnen zelf niet meer bedenken of dit wel klopt. Wie of wat mag je nog geloven? Maar goed als de politieke orde al niet meer normaal kan communiceren en alleen met modder kan gooien, hoe goed is het voorbeeld dan naar de mensen.

Maar SERIEUS?! hoe serieus worden wij genomen als burger? Heb jij nog een mening? En durf je deze nog te uiten? Of loop je veilig mee met een groepje die wel deels aansluit bij wat jij denkt. Hoe serieus wil je overkomen of hoe serieus wil je door andere mensen genomen worden. Laat je je alles maar gebeuren of ga je er zelf iets aan doen. 

En als je aan mij vraagt wat ik dan bijdraag aan het verhaal over de ouderen... Mijn moeder van 78 woont bij ons in huis, krijgt gezond eten, mag plassen wanneer ze wil en doen waar ze zin in heeft. Dat is ook niet altijd ideaal, maar dat zijn bewuste keuzes die je in het leven maakt. En ik weet heel erg zeker dat als ik haar een stuk isolatiemateriaal en een ballon geef om een suf spelletje te doen, dat ze mij voor seniel verklaart. Ze zou me met grote ogen aankijken en vragen: "Serieus?!"