Ik heb gewoon geen zin om iets te doen. Er ligt nog wel genoeg werk, maar daar heb ik dus geen zin in. Het is mijn najaarsdipje. Als de bomen gaan verkleuren en ik voel dat mijn handen en voeten weer koud worden als ik buiten sta, dan baal ik altijd een beetje. Als ik zie dat mijn ruiten van de auto 's ochtends vol zitten met water, dan krijg ik alweer de kriebels ervan dat ik straks die ruiten moet gaan krabben. Dat hoort erbij, maar daar heb ik geen zin in. Opwarmen omdat je buiten hebt gewerkt. Met een dikke trui, jas, sjaal, muts en handschoenen je als een michelinmannetje voortbewegen, daar heb ik geen zin in. En zo'n dipje heb ik dus vandaag.
Heb niet zo heel vaak zo'n dipje. Dat ik alleen maar dingen ervaar waaraan ik me stoor, de nieuwsberichten die ik hoor of lees negatief zijn, het weer druilerig is, dat ik me even iets minder lekker voel.
Ik weet wel hoe het komt. De laatste dagen was het heel erg druk en heb ik heel veel informatie binnen gekregen door het geven en volgen van opleidingen. Weinig slaap, veel reizen, minder goed gegeten, thuis komen en nog aan het werk. Het hoort erbij. Dus dat dipje is morgen wel weer over. Maar dan wil ik ook wel eens gewoon helemaal niks doen.
Mijn honden zijn het op zulke momenten roerend met me eens en ploffen met een zucht naast me, tegen me aan of in de buurt neer. Heerlijk die medestanders, die je volledig begrijpen en zelf ook helemaal niks doen. De vragende blikken op zulke momenten zijn er niet. Ze voelen perfect aan dat er toch niks komt vandaag. Samen op de bank, kop thee erbij, geen zin om te lezen want de informatie was al meer dan voldoende de afgelopen dagen. Ik neem een chocolaatje.
Maar wat dan wel? Nou niks dus. Terug dromend naar de vakantie op Curaçao en de warmte daarvan willen voelen. Alle mooie gebeurtenissen van de afgelopen maanden en misschien wel jaren de revue laten passeren. Smaken terughalen, misschien een paar foto's opzoeken die me helpen herinneren. Ik neem een chocolaatje. Lekker!
De weken in Oostenrijk waren leuk, maar voor mij dan ook weer druk. Maar goed we hebben daar ook weer mooie herinneringen aan. En wat gaat er allemaal nog komen in het nieuwe jaar. Meer dan voldoende. Naar het meeste kijk ik reikhalzend uit in ieder geval. Maar ik doe er nu even niks mee.
En zo te zitten niksen en er gewoon zijn is ook wel eens een verademing. Wat fijn dat je de mogelijkheid hebt om gewoon even niks te doen. Dat doen we veel te weinig. Ik denk dat ik straks mijn elektronische encyclopedie (tablet) eens pak en mezelf verplicht om leuke dingen op te zoeken. Mooie plaatjes te bekijken, vooral alle negatieve berichtgevingen volledig te negeren en mezelf weer oplaadt voor een afspraak vanmiddag. Ik voel me al een stuk beter overigens, of komt dat nou door dat chocolaatje?
Ik kijk even op de klok en zie dat ik nog een paar uurtjes heb om...
Ik voel een warme neus tegen me aan, aai zonder na te denken een warm vachtje. Je hebt helemaal gelijk mooi vriendje van me... ik doe effe helemaal niks!
