Schoonmaken is niet mijn ding
Het is fris buiten, lekker fris met een zonnetje erbij. Heerlijk om even te wandelen, maar daarna wel weer aan de slag binnen. Het hele huis gaat op z'n kop. Alles wordt schoongemaakt en opgeruimd. Dit is dus de najaarsschoonmaak. En die heeft een bijzonder goede reden. Het huis gaat binnenkort in de verkoop. Na 10 mooie jaren in dit huis is het tijd om verder te gaan. De tuin is al helemaal netjes gemaakt en de voorzijde wordt ook nog aangepakt. Dan kan de fotograaf z'n werk gaan doen en de makelaar ook. Ik merk dat ik er heel anders in sta dan bij vorige verhuizingen. Het gaat allemaal wat soepeler emotioneel gezien. En ik sta er ook wat bewuster in. Weeg beter de opties af en ik vraag me af of dit door de leeftijd komt en ervaring of iets anders. Het enige waar ik altijd tegenop zag en dat is nu niet anders, is de verhuizing. Maar ook daar is goed over nagedacht en dit keer worden professionals ingehuurd. Ik ga niet zelf meer alles lopen versjouwen. Daar heb ik echt geen zin in. Er is straks nog genoeg te doen als we een andere locatie hebben gevonden en daar weer gaan opbouwen. Dat regelen, daar ben ik goed in.
Maar eerst opruimen en schoonmaken. Vol goede moed zeg ik: Doen we!
Oh wat heb ik daar een hekel aan. Elke kans van uitstel wordt aangegrepen. Eerst nog even dit afmaken, eerst nog even een boodschap doen, je moet tenslotte ook eten, eerst nog even een blog schrijven. O ja, er hangt nog mail in de box en ik moet nog even.......
Zucht, zo komt het er nooit van. Ik ben hier zo 'niet goed' in. Mijn prioriteitenlijstje verschuift elke keer.
En dan... Trots zijn op een eindresultaat van 1 kamer (uiteraard de makkelijkste) en weer andere prioriteiten stellen. En hulp vragen? Nee, ik wil natuurlijk dat niemand die rotzooi ziet en zeker niet in mijn spullen gaat lopen graaien en snuffelen. Dus dat betekent toch echt dat ik het zelf moet gaan doen.
Mijn impuls controle is ver te zoeken. En steeds kijk ik naar die berg werk die er ligt. Waar moet ik nou beginnen? Die ene 'makkelijke' kamer, dat was niet zo'n probleem, maar de rest van het huis. Bah! Ik kan ook voor de makkelijke manier kiezen en gewoon niet gaan verkopen. Nee, dat is geen optie. Ik wil vooruit. Maar hoe? Waarom is deze (waarschijnlijk voor anderen) zo'n makkelijke klus en waarom is deze voor mij zo moeilijk. Ik voel me een verzamelaar die niks weg kan doen omdat alles nog zo bruikbaar is. En als ik dan besluit om het weg te gooien, dan zit de vuilnisbak natuurlijk vol. Naar de stort brengen is een optie, maar dan moet je weer gaan sjouwen met die troep.
En weer maak ik een probleem van iets wat geen probleem is.
Ik besluit om elke dag iets weg te gooien. Maar ja, elke dag kwam het er niet van. Uiteindelijk zijn we weer een week verder en nog steeds, zeker voor mijn gevoel, geen vooruitgang. En als je partner ook niet van dit soort klusjes houdt, dan is de motivatie om te starten en daarna door te pakken nog verder te zoeken.
Maar het is tijd, ik geef mezelf een schop onder de billen en dwing mezelf om nu actie te gaan ondernemen. Rol vuilniszakken klaar, er gaan rigoureus aangepakt worden. De volgende klus is geklaard. Boeken opruimen en andere mensen blij maken ermee. En straks weer een klus. En de aankomende dagen nog meer klussen.
Het nadeel van het niet houden van opruimen en schoonmaken is dat je er dus dagen mee bezig bent als je er wel aan begint. Maar goed, dat is dan maar zo.
We gaan vol goede moed verder, ik heb nu een stok achter de deur. Een einddatum dat het klaar moet zijn. Eigenlijk heb ik er heel veel zin in om weer een hoofdstuk af te sluiten. Een mooi hoofdstuk in een bewogen leven. De plannen voor een nieuw hoofdstuk zijn er, dus schrijf ik nog even verder in mijn hoofd en sluit ik mijn blog hierbij af.
Heb je net zo'n hekel aan schoonmaken als ik? Zet je huis dan in de verkoop en maak er wat moois van!
